De architecten Marc en Nicole Maurer hoorden dat het roer op de Jan van Eyck Academie helemaal om zou gaan. De deuren zouden open gaan en er zouden meer verbindingen worden gelegd met de buitenwereld. “Wij hadden een metrokaart ontworpen waarin we op de schaal van Londen de Euregio in kaart hadden gebracht, dus dachten we dat we misschien iets voor elkaar konden betekenen. Omdat de academie moest inkrimpen en ruimte overhad, stelde directeur Lex ter Braak voor om met ons kantoor naar de Van Eyck te verhuizen. We hebben niet lang getwijfeld, de aanwezigheid van een drukkerij en een werkplaats leek ons hartstikke handig. En natuurlijk waren we benieuwd naar de artistiek-inhoudelijke synergie.”

Die kwam er snel. Om het open karakter van de Van Eyck te benadrukken, moest er een café komen. De opdracht ging naar de Maurers. “En dus ontvangen we onze klanten nu in ons eigen ontwerp”, zegt Marc Maurer. Aardige bijkomstigheid is dat ze nu onderdak hebben in een gebouw van Frits Peutz, de Heerklense architect die de Maurers hoog hebben zitten.

Nog twee voorbeelden van synergie. “We hadden een tentoonstelling in Keulen. Het ontwerp daarvoor moest op redelijk korte termijn worden gerealiseerd. Dat gaat een stuk sneller met de werkplaatsen in de buurt.” De omgeving van onderzoekers noemt Marc Maurer inspirerend. “Ongelofelijk hoe de academie is getransformeerd van een gesloten instelling naar een open instituut.”