ZL-lezeres en cultuurliefhebster Elise Oosterbaan trekt er vaak op uit. Zij houdt van afwisseling, met een voorliefde voor architectuur en industrieel erfgoed. In haar pre-pensioenleven was zij cultureel antropoloog en werkte ze in de communicatie. Haar huidige thuisbasis is Maastricht, eerder woonde ze in Venray, Amsterdam, Nijmegen en Heerlen. In ZL Podium vertelt Elise elke maand over haar culturele ontdekkingen.
aflevering 7
Charleroi
Of ik het vliegveld bedoel, vraagt men als ik zeg dat ik naar Charleroi ga? Nee, ik ga er stadswandelen. Tien jaar geleden werd Charleroi door Volkskrant-lezers uitgeroepen tot ‘lelijkste stad’. Mooi volgens de heersende schoonheidsnormen is Charleroi inderdaad niet. In de afgelopen jaren heeft het stadsbestuur een transformatieproject in gang gezet.
Charleroi, genoemd naar de Spaanse koning Carlos II, is een relatief jonge stad. De nederzetting Charnoy werd in de 17e eeuw een belangrijke vesting en later industriestad. Met de teloorgang van de koolmijnen en staalindustrie sloeg het verval toe. De jarenlange bevolkingskrimp lijkt nu tot stilstand te zijn gekomen. Ook wordt er weer gebouwd en vernieuwd. Hopelijk dalen parallel aan deze stadsvernieuwing de hoge cijfers van armoede en werkloosheid.
Het VVV kantoor op de Place Charles II, de centrale markt, biedt de stadswandelaar veel informatie. Hier staat ook het imponerende monumentale stadhuis van 1936, gebouwd in een eclectische bouwstijl met art-décotoetsen.
Het interieur is luxueus, met marmer, koperwerk, lambrisering en beelden. Bijna het gehele stadhuis is vrij te bezoeken. Het Belfort naast het stadhuis staat op de Unesco-werelderfgoedlijst.
De vernieuwing van de stad is al beter te zien in de Ville-Basse, het lager gelegen stadsdeel bij de rivier Sambre. Daarna wil men de Ville-Haute aanpakken.
De prachtige Passage de la Bourse van 1892 wordt momenteel gerenoveerd. Hopelijk houdt deze passage haar oude uitstraling. De boekhandel Grandchamps – een kleinood – heeft hier sinds jaar en dag zijn plek. Wat verderop kun je in een annex koffie drinken.
In de Ville-Haute ligt het Palais des Beaux-arts dat sinds zijn oplevering in 1957 dienst doet als cultureel centrum en museum.
In de Ville-Haute biedt het museum BPS22 exposities van hedendaagse kunst. Het richt zich daarbij vooral op kunstenaars die wereldproblemen aankaarten en op actuele fenomenen zoals stedelijke subculturen. Het neoklassieke gebouw werd ontworpen als Palais de l’Art wallon voor de internationale tentoonstelling in Charleroi in 1911. Een andere aanrader is het Fotomuseum.
In 1956 vond in Marcinelle bij Charleroi een groot mijnongeluk plaats waar 262 mensen hun leven lieten. Nu staat op deze locatie het Bois du Cazier, een boeiend mijnmuseum annex glasmuseum.
Ben je een liefhebber van street art of dansfestivals? Dan kun je in Charleroi je hart ophalen.
Gaat Charleroi weer uit haar industrie-as herrijzen? Meer dan honderd jaar geleden zongen Maastrichtse Sphinx-arbeidsters al: “Adieu menier Pierre (…) Veer gaon nao Charleroi.”
Dit artikel is onderdeel van &PAPER en valt buiten de verantwoordelijkheid van de ZOUT hoofdredactie.
