Het gevlecht van de Willowman

het dorp van de Willowman, een excentriekeling die volgens de legende samen met zijn dieren al eeuwen in het bos woont,. De man achter het verhaal is kunstenaar Will Beckers (Budel, 1967). Zijn belangrijkste werkmateriaal is de tak van de wilg, waarmee hij al tientallen jaren sculpturen maakt. Sinds vorige zomer is hij actief op het Floriadeterrein, druk bezig met de opbouw van hutten, werkplaatsen en vogelnesten. Op eigen verzoek kreeg hij een locatie ver weg van alle andere stands. Niet omdat hij een mensenschuwe kluizenaar is, maar omdat hij zich wil laten ontdekken. De bezoekers van de Floriade zullen hem moeten vinden, een bezoek aan de Willowman krijgen ze niet in de schoot geworpen. “De mensen zullen moeite moeten doen,” zegt Beckers. “Maar als ze er eenmaal zijn, zullen ze zich verwonderen, als ze zien wat er mogelijk is met dit prachtige materiaal. Ik zal ze voor even in symbiose met de natuur laten leven.” Ook in de barkoude weken van februari werkte hij gestaag door aan zijn werken. De wilgenman deinst niet terug voor 15 graden onder nul. Hij heeft geen fluwelen schrijvershandjes maar grote, stevige klauwen, waarmee hij de houten werken fabriceert. Werken die ondanks omvang en robuuste arbeidsmethode de fijnzinnigheid uitstralen van een impressionistisch schilderij van Claude Monet: als door de Franse schilder geplaatste penseelstreken lijken de takken constant in beweging, dansen en draaien ze de tussen de bomen door. Monet in 3D. Om de creaties te vertalen van zijn hoofd naar de gevlochten bundels wilgentakken is veel handwerk nodig: een loods vol drie jaar oude wilgentakken uit Nederland, België en Polen, ijzerdraad, stalen frames, stellages en handen, veel handen. Beckers doet het dan ook niet alleen: hij is eigenaar van Sculpturales, een bedrijfje in Lommel, Belgisch-Limburg. Ondanks de soms natte en koude dagen verkiest Beckers met zijn werk de openlucht boven de geborgen expositieruimte in een museum: “Ik mis daar de interactie, de beleving. Ik mis de connectie met de natuur, maar ook met de bezoeker. Je ziet een kunstwerk, kijkt ernaar en loopt weer door. Dat is het dan. Hier buiten ervaart de bezoeker het kunstwerk veel meer.” Beckers mikt vooral op kinderen tussen de 8 en 15, volgens hem belangrijke vormingsjaren qua creativiteit. “Ik wil ze op een niet-hedendaagse manier naar natuur laten kijken. En ik wil ze laten creëren: tijdens de jeugd is iedereen creatief op zijn eigen manier.” Het werk van Beckers is bij aanvang van de Floriade nog lang niet af, maar dat wil hij ook niet. Via workshops wil hij de komende maanden kinderen zelf laten ontwerpen en bouwen aan constructies van wilgentakken: zo dragen ze bij aan de uitbreiding van het gevlochten imperium van de Willowman. “Het werken aan nieuwe bouwsels gaat de hele Floriade door. Door die constante verandering hoop ik de bezoeker te verleiden, te dwingen, aan het eind van die 180 dagen nog eens langs te komen”, zegt Beckers. Hij draait zich om, pakt wat takken op, loopt naar een hut in aanbouw en gaat weer aan de slag. Hoog boven hem in een boom pikt een bonte specht een gat in de stam. Beneden vlecht Willowman Will Beckers de takken tot een hut, een nest, een atelier.